a. 2595 2015 Het nabije en het verre

Opvallend met welk een vertoon van superioriteit Europese ingezetenen zich ondergeschikt maken aan wat van buiten komt. Het is een teken van het verval van een cultuur waarvan de eigen levenskrachten uitgeblust zijn en waar men nu, op het toppunt van de leegte het nabije minacht en nog slechts het verre verwelkomt. 

Enige aforistische aantekeningen bij de immigratiekwestie

2520. Ik stel het volgende voor. Laten enkele uitverkoren multiculturalisten en goedmoedige helpers der mensheid ergens op de wereld een eigen utopia vestigen. Laten zij daar blijvend die vluchtelingen die hierom vragen toelaten en verder al die andere multiculturalisten die echter hiervoor een jaarlijks abonnement moeten betalen. Laten wij vervolgens afwachten. 2015. 

2526. Immigratiepolitiek net zoals het hiervan afgeleide multiculturalisme lijden aan dezelfde symptomen als het kapitalisme: vermeerdering, beschikbaarheid en maakbaarheid. Begrenzingen, eigen aan mens, wereld en samenleving worden door de producenten van waren en de liefhebbers van de utopie ontkend. Maar vroeg of laat slaan die grenzen terug. 2015.

2586. Ons land is ieders land geworden. En daarmee zijn wij vreemden onder vreemden geworden. 2015.

 

2587. Opgetuigd als ze is en geprolongeerd als ze wordt door afwisselend rechtse, linkse en christelijke krachten valt de immigratiepolitiek te beschouwen als een oorlogsverklaring aan de lokale bevolkingen. De aanhangers van deze politiek hebben amper hun standpunten gematigd en nauwelijks aanleiding gezien de gevolgen indringend onder ogen te zien. 2015.

2588. De mens kenmerkt zich door de wijze waarop hij zowel de meester- als de knechtrol weet gestalte te geven. Wat voor de individuele mens geldt, gaat ook op voor de samenleving. 2015.

2589. De vlucht van de immigratiepolitiek is een teken van de tijd: een consumenterende tijd waarin burgers het land consumeren. 2015.

2590. Solidariteit: slagpin van het liefdeswapen. 2015.

2591. Immigratiepolitiek is uitgedijd in de bloeiperiode van het onbekommerde subjectivisme waarin de gemeenschap hoogstens als geldbuidel beschouwd wordt. Het is de periode van de graaiende handen. 2015.

2592. Aanvankelijk hoorde de immigratie bij de dictaten die uit de markt van goederen en diensten rolden, inmiddels is zij ook onderdeel geworden van de wereldwijde lijdensmarkt, die net zoals de eerste markt gekenmerkt wordt door het aanbod dat zich bij de vraag aanpast. En ook hier wordt de prijs weggemoffeld. 2015.

2593. De christenen met hun elke zondag opgewarmde liefdesprakje menen abusievelijk dat de wereld niet bestaat maar enkel het appel dat op hen als christen gedaan wordt. 2015.

2594. Ook de immigratiekwestie laat zien dat de mens zich over het geheel genomen meer thuis voelt bij reflexen dan bij reflectie. 2015.

a 2511 2015 Het Westen

Westerse democratieën hebben generaties van gemaksvoorstanders gekweekt. Het idee van risicoloosheid is bijna een wezenstrek van het Westen geworden. 

a. 2558 2015 Het vrije Westen

Ofschoon het vrije Westen democratische instituties opgetuigd heeft, laat een waarlijk democratische houding nog op zich wachten. Het continent is daarentegen een kweekvijver geworden van electorale consumenten; op de keper beschouwd een plein vol met jengelende kinderen. De agora lijkt een stortplaats geworden. Het land een depot voor afgedane zaken.